Er is één soort die ik altijd al speciaal heb gevonden: vergeet-mij-nietjes.
Als klein meisje zag ik deze bloemetjes voor het eerst in opa's tuin en ik was er op slag verliefd op.
Opa vertelde me hoe ze heetten en vertelde me daarbij ook dat ze erg zeldzaam zijn.
Allereerst is mijn lievelingskleur blauw.
Maar er is meer: die kleine, blauwe bloemetjes hebben me sindsdien altijd al aangetrokken.
Ze zijn best wel klein, maar zien er toch niet zo onschuldig uit als madeliefjes.
Laatst heb ik ook op verschillende plaatsen op internet gelezen dat deze bloemetjes voor eeuwige liefde staan, zo kwam ik ook deze mythe tegen op Wikipedia: In de Middeleeuwen waren eens een ridder en zijn geliefde langs een rivier aan het wandelen. Bij het plukken van een bosje bloemen viel hij door de zwaarte van zijn harnas in het water. Terwijl hij verdronk gooide hij het bosje bloemen naar zijn geliefde en riep "Vergeet mij niet". Deze bloem is verbonden met romantiek en tragiek en werd vaak door vrouwen gedragen als teken van trouw en oneindige liefde..
Van de ene kant is het jammer dat je deze bloemetjes niet veel tegenkomt (ik ben ze al JAREN niet meer tegenkomen), maar het maakt ze hier om juist nog meer bijzonder.
Ze stralen gewoon "Vergeet mij niet." uit en ik zal deze bloemetjes nooit van m'n leven vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten